Als ik morgen de miljoen win, bel ik gelijk een aannemer.
Ik bestel dan: twee dakkapellen, twee afgewerkte kamers op zolder, nieuwe binnendeuren, nieuwe trapbekleding, een nieuwe badkamer, nieuwe buitendeuren en kozijnen beneden.
Het tweede telefoontje wordt naar een hovenier voor een nieuwe, gezellige achtertuin.
Het lijkt me heerlijk om zo'n vt-wonen huis te krijgen, of zo'n Rob's grote tuinverbouwing achtertuin. Wat heerlijk als alles voor je gedaan wordt!
De kans dat wij morgen de miljoen winnen is zeer klein: we spelen niet mee in een loterij.
Maar omdat we allebei een baan hebben waarbij tijd flexibel in te delen is/ ingedeeld wordt, zijn we wel veel thuis.
We hebben dus tijd.
Dus we trokken afgelopen maanden zelf ons bed en kledingkast uit elkaar.
We bestelden onze nieuwe meubels bij Ikea en waren dus uren zoet met het in elkaar zetten van de kasten, het bed en de lattenbodems (denk je dat je alles gehad hebt, ben je een uur bezig met lattenbodems).
We kochten voorstrijk en verf, plakten de randen af en veranderde een witte muur in petrol.
Ik ontwierp zelf een kast voor achter het bed, liet hout op maat zagen en zette hem in elkaar. Ok het kan steviger, maar het staat.
Vorige week kochten we plinten, we zaagden ze op maat, en zette ze vast.
Het kan netter, maar het kan ook slechter.
En als ik dan 's avonds in bed lig. Dan ben ik zo voldaan.
Hier zijn we zo mee bezig geweest, hier hebben we zo hard aan gewerkt. Ik voel me trots.
En ik vraag me serieus af of zo'n vt-wonen kamer een mens ooit dat fijne, zelfvoldane gevoel kan geven.
Misschien is het maar goed dat we morgen de miljoen niet winnen: De komende jaren hebben we steeds een keer een fijn en zelfvoldaan gevoel omdat er weer iets af is wat we zelf gedaan hebben.
En dat is onbetaalbaar!
