Zwemles

Water.

Het is een ding.

Ik heb er een soort haat-liefde verhouding mee. Ik vind het heerlijk om te zwemmen. Maar al die uren in het zwembad (2 jaar voor m'n A en daarna op school de rest) hebben me wel een soort aversie van zwembaden opgeleverd.

Daarnaast zijn dingen als, zonder vleugeltjes het water in, door het ijs heen zakken en dat soort fratsen me niet bespaart gebleven.

 

Al met al kan je zeggen dat ik niet heel erg sta te springen om m'n kind naar zwemles te brengen.

Te meer omdat we wel baby en peuterzwemmen hebben gedaan, en we daarmee gestopt zijn omdat de kinderen zonder ouder het water in gingen en de juf me net iets te vaak niet door had dat mijn kind onder water was en niet uit zichzelf boven kwam.

 

 

Maar goed, ze moet het leren. En ze was deze zomer zo watervrij geworden. Dus we besloten dat ze maar eens op les moest gaan.

Al met al is het NOG enger als ze helemaal niet leert zwemmen.

 

 

Vorige week werden we gebeld dat er per vandaag een plekje was in badje 1.

 

Dus zondag kochten we wol en ik haakte als een gek deze week een tas in elkaar. Een echte zwemtas:

 

Ze vond hem heel mooi en heel stoer.

En daar gingen we op weg naar het zwembad:



 
Ze had er helemaal zin in.

En ik mocht deze keer langs de kant zitten, zodat ik haar goed in de gaten kon houden. En de meester, die ook!

 

Het was een leuke les.

Een klein clubje kinderen.

Een leuke meester.

En peerpressure. Dus iedereen deed gewoon wat de meester zei, ook als dat: "Spring van de boot in het water", was.

 

 

 



En ze had lol! Ze vond het helemaal leuk!

En daarbovenop kreeg ze ook nog een cadeau van het zwembad.

En die was natuurlijk vele malen cooler dan de tas die ze al had.........