We deden vorige week een boswandeling. Zo midden in de herfstvakantie.
We gingen naar Beekbergen, even iets terug brengen wat we geleend hadden.
Ik heb m'n halve jeugd daar doorgebracht. Vele vakanties ging ik logeren. Daar kon ik lekker vuil worden en het maakte niets uit!
Het enige bos, waar ik, een beetje de weg weet. Want toen ik eergister hier in het bos de wandeling nog eens dunnetjes overdeed, verdwaalde ik compleet. In het Staelduines bos nog wel (veel kleiner worden bossen niet, anders heten ze boomgaard.. en ik verdwaal....)
We gingen niet ver dit keer. Een heel klein stukje. Maar meer dan genoeg voor de kinderen om zich te vermaken met takken, te gooien met bladeren, te verstoppen achter bomen, te verbazen over de paddestoelen. En een lekker broodje te eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten