Hij

Twee jaar en 10 dagen geleden, zag hij er zo uit:

Hij lag een beetje dwars. Toen.

En nu?

Nou nu ziet hij er zo uit:



Hij is vrolijk. Hij praat in zinnen als: 'Nee, mama dat hoef ik niet meer'.
Hij heeft balgevoel: Hij schiet een gaande bal terug. En vaak in de goede richting.
Hij klimt zelf op de glijbaan, ook al is die 2,5 meter hoog.
Maar hij is wel behoudend. Nieuwe situaties zijn per definitie eng. Dan hangt hij aan ons als een aapje aan ons. (enne stiekem genieten we daar best een beetje van).
Maar als hij dan ontdooit is dan wil hij best cadeautjes uitpakken.

Hij had vandaag voor het eerst driftbuien. Waarvan de eerste midden in de Kruidvat. Hij wilde namelijk nog langer kijken naar de auto's die hij toch niet zou krijgen.
Auto's is namelijk een beetje zijn ding zeg maar. Cars is het helemaal. En Takel is favoriet.

Ga je met hem naar het restaurant en mag hij het toetje kiezen, dan kiest hij aardbeien. Als in aardbeien. Niet als in aardbeienijs of - pudding of -yoghurt, maar gewoon als aardbeien.

Maar gelukkig krijgt hij ook genoeg suiker binnen:



Aardbeien kwarktaart, dat dan weer wel. Van die, door mij zo zorgvuldig gemaakte verjaardagstaart heeft hij 2 hapjes genomen.

Hij kan heerlijk spelen



De auto's praten ook al tegen elkaar, het is een genot om naar te luisteren.

En hij slaapt uit tot wel half 8. En aangezien dat de afgelopen 2 jaar en 10 dagen half 6 was, is dat een echt prestatie.

En ja,  hij heeft een hele sterke wil.
En ja hij gebruikt al z'n kracht om te krijgen wat hij wil.
En ja, hij bespeelt me.

Maar hij maakt ook zo veel leuke grapjes (dan krijg ik geen kus maar een blaaskus, en hij heeft de grootste lol), en hij zegt uit zichzelf 'Hou van jou'

En hij is ons kind. En daardoor per definitie het allerleukste jongetje ter wereld!